Een nieuw hoofdstuk? Misschien binnenkort een nieuw boek...

Het is alweer even geleden dat ik iets van me liet horen. Ik heb het druk gehad. Maar: ik leef nog! Nog steeds in Spanje, al ben ik de voorbije tijd een paar keer op en neer gereisd naar Portugal. Meer bepaald naar de plek waar ik mijn hart verloor aan euhm... de rivier Gilão – ja, laat me het maar zo verwoorden. 😉

Begin maart zag ik het weer omslaan. Geen gewone regenbui, maar een storm werd aangekondigd, en dat voor een hele week. Wind, regen, grijs… Ik voelde aan alles: ik moet weg. Dat is gewoon wie ik ben. Vrijheid betekent voor mij ook écht gaan en staan waar ik wil.

Op 28 februari vroeg ik dus aan ChatGPT waar in Europa de zon scheen op dat moment. Binnen de minuut had ik een lijstje. Eén plek sprong eruit. Nog geen halfuur later had ik mijn vliegticket én een Airbnb geboekt. Drie dagen later, net voor middernacht, landde ik op het eiland. Malta dus. Een land op zich, badend in zonlicht en avontuur – al wist ik dat laatste toen nog niet.

Een bus bracht me naar Ta'Xbiex, en pas onderweg herinnerde ik me dat ze in Malta links rijden. Handig om te weten, zeker als je – zoals ik – nogal eens als een loslopend wild dier over straat durft te steken. Altijd kijkend, natuurlijk, maar toch…

Malta verraste me. Niet alleen met de zon, maar ook met onverwachte ontmoetingen. Een Facebookvriend, die ik al zo’n anderhalf jaar volg maar nooit had gesproken, bleek daar te wonen. Hij zag m’n eerste story en nodigde me meteen uit. Diezelfde avond reed hij me rond over het eiland – én redde me uit het carnaval (een verhaal dat zéker een paar hoofdstukken krijgt in een toekomstig boek!).

Over boeken gesproken: ik werk momenteel aan mijn derde True Travel Story. Deze keer schrijf ik over mijn allereerste vakantie in Portugal, nu twee jaar geleden. Een boek dat me nauw aan het hart ligt en waarvan ik weet: dit wordt een pareltje. De eerste twee boeken doen het intussen best goed, en de reviews druppelen stilaan binnen – waarvoor dank!

Toch… mijn website draait wat stroef. Weinig likes, weinig steun. Het doet me twijfelen. Misschien zet ik de site binnenkort offline. Ik blijf wel actief op social media, dus je kan me daar nog steeds volgen. Als het zover komt, kondig ik dat uiteraard aan in een laatste blogpost.

Waarom? Er is iets op mijn pad gekomen – iets wat goed zal zijn voor mijn spirituele groei. Meer kan ik er voorlopig nog niet over kwijt, behalve dat ik mogelijks 8 maanden offline zal zijn. Wel kan ik delen dat ik onlangs een tweedaagse spirituele cursus volgde van Sadhguru, een wijze man die ik al jaren volg. De les waarin ik leerde over onze voeding – en waarom we beter geen vlees eten – blijft me achtervolgen.

En dan was er nog begin april: een heerlijke week met een kort bezoek van een kameraad uit Gran Canaria. Hij kwam logeren, met een vliegticket én huurauto voor drie dagen, samen voor minder dan 100 euro. Hij kreeg mijn bed, ik sliep op de slaapbank – niet erg comfortabel, maar dat gaf niet voor enkele dagen.

Op dag twee reden we naar mijn favoriete dorpje in de Algarve. Daar zag ik ook mijn Indische vriend weer, na bijna twee jaar. Wat een dag. Mijn hart voelde letterlijk groter – een volle 10% extra ruimte in mijn borstkas.

Na al dat moois keerde ik even terug naar de rust. Al hield ik het niet lang vol – ik liftte nog een keertje naar Tavira, tot aan de boot. Ook weer een verhaal op zich, maar dat bewaar ik voor het boek.

Voor nu sluit ik af, samen met mijn verblijf in Andalusië. Morgen steek ik opnieuw de grens over, de rivier over tussen Ayamonte en Vila Real de Santo António. Wens me geluk, want ik heb in Portugal nog een missie te volbrengen.

Tot de volgende – misschien wel laatste – keer. Volg me gerust op Instagram of op Facebook https://www.facebook.com/kim.debeuckelaer.1 avonturen of True Travel Tales in het Nederlands en Engels hier: https://stan.store/solotravelwithkim)

Foto: Punta Umbría, april 2025